برای ارائه چشم‌انداز، شما نیاز به ارائه دو سناریو دارید. سناریوها باید حتما مکتوب باشند. ارائه تصاویر ضمیمه برای سناریوها قطعا کمک بزرگی خواهد بود اما الزامی نیست. هر سناریو می تواند حدود ۲۰۰ کلمه باشد. ما دو کارگاه آنلاین در تاریخهای نهم و بیست و نهم بهمن ماه برگزار خواهیم کرد که شما را در تدوین سناریوها یاری خواهد کرد و در انتهای آن می‌توانید چشم‌اندازتان را ارسال کنید. البته اگر موفق به شرکت در این کارگاه‌ها نشدید، همچنان می توانید با تکیه بر توضیحات این صفحه و این فرم چشم‌اندازتان را تا تاریخ پانزدهم اسفند ارسال کنید.
سناریوی اوٌل نشان‌دهنده شرایطِ نامطلوبِ فعلی است. شما از زبان یک پرسونا که گروه هدف را نمایندگی می‌کند شرایط نامطلوب را بیان می‌کنید. مثلاً سناریو می‌تواند اینگونه شروع شود:
“علی هر روز مجبور است که برای رفتن به محل کارش نیم ساعت رانندگی کند و در طول مسیر فشار روانی زیادی به دلیل رفتارهای پیش‌بینی نشده راننده‌های دیگر دارد …”
یک نمونه برای سناریوی اول (وضعیت اکنون)
یا
” ندا همیشه از محیط آشفتهٔ مراکز درمانی دچار ترس می شد، اما به دلیل بیماری که داشت مجبور بود هر دو هفته یکبار چند ساعت رو در اون محیط سپری کنه …”.
یک نمونهٔ دیگر برای سناریوی اول (وضعیت اکنون)
سناریوی دوم تصویرکنندهٔ شرایط مطلوب در پنج سال آینده است که به کمک دیزاین حاصل شده است. این نکته مهم است که در سناریوی دوم به چگونگی مداخله دیزاین برای رسیدن به شرایط مطلوب اشاره شود. مثلاً می‌تواند اینگونه شروع شود:
” با طراحی رویهٔ جدیدی برای گرفتن و همینطور از دست دادن گواهینامهٔ رانندگی که هم گرفتن و هم از دست دادن گواهینامه رانندگی را به فرآیندی هزینه‌بر تبدیل کرده، به همراه استفاده از طراحی‌های بصری جدید برای علائم رانندگی و هشداردهنده به کمک الگوهای طراحی برای تغییر رفتار، شرایط رانندگی نسبت به چند سال گذشته تغییر قابل توجهی کرده و علی در کمال تعجب علی‌رغم اینکه با سرعت کمتری رانندگی میکنه، سریعتر به محل کارش میرسه. البته علی حدود سه سال هست که فقط دو روز در هفته به صورت فیزیکی در محل کار حاضر میشه …”
یک نمونه برای سناریوی دوم (آینده)
یا
” بعد از طراحی سیستم یکپارچه خدمات درمانی ایران، ندا دقیقا میدونست کی باید در مرکز درمانی باشه و بعد از چند دقیقه کارش انجام می شد. اولا سیستم زمان سنجی، باعث میشد نوبت دهی دقیق و خودکار انجام بشه و نیاز به صرف زمان طولانی در مرکز درمانی نباشه، ثانیا چون هزینه درمان توسط بیمه یکپارچه درمانی و خودکار انجام می شد نیازی به رفتن به حسابداری و ایستادن در صف برای پرداخت هزینه و پذیرش نبود. علاوه بر این استانداردهای طراحی محیطی سیستم یکپارچه خدمات درمانی ایران و ارزیابی مستمر تجربه مراجعان به مراکز درمانی و نمایش شفاف نتایج این ارزیابی ها به صورت آنلاین، هم محیط و هم آدمها رو کاملا عوض کرده بود ….”
یک نمونهٔ دیگر برای سناریوی دوم (آینده)
دیدگاهتان را بنویسید